Groeikrachtprofessionals

Managementgoeroe, Managementmodel en Managementboek - Deel 1

Managementgoeroe, Managementmodel en Managementboek – Deel 1

28 maart 2019
|
comments off
|

Was het maar zo gemakkelijk dat je gewoon uit de vele honderden (misschien wel duizenden) managementboeken de juiste kiest, het beschreven managementmodel volgt en daarmee het bedrijf leidt naar succes en groei. Tegenwoordig spreken we niet direct meer over management boeken, maar over management modellen, management methodes. Het is aan de CEO, DGA of manager om het model te kiezen waar deze in gelooft. Er zijn modellen die echt werken bij bedrijf A, maar bij bedrijf B had men weer meer succes met een totaal ander model.

We bezoeken congressen, workshops en trainingen en zien daar succesvolle mensen in hun presentatie vertellen hoe zij tot het succes kwamen. We zien consultancy bureaus trainingen geven in modellen waar zij in geloven, gesterkt door het succesverhaal van de auteur van dat model. Dergelijke presentaties kunnen vaak inspirerend zijn en verlaat u zo’n bijeenkomst telkens met goede ideeën. U, als de persoon die het voor het zeggen heeft in de onderneming, past een aantal van die opgedane ideeën toe of volgt zelfs de complete methode, het moet tenslotte van u af komen om de zaak, draaiend te houden en succesvol te maken. U bent wel in, voor een verandering, zolang dat het rendement van uw onderneming maar bevorderd, zolang het maar groei veroorzaakt. Als het allemaal niet blijkt te werken, was het model niet zo geschikt voor uw bedrijf en bezoekt u meer seminars en probeert u eens een ander model.

Het Managementboek

Een managementboek wat dikker is dan een Moleskine® notebook laat ik al gauw liggen. Als er zoveel bladzijden voor nodig zijn om mij een managementmodel uit te leggen is het boek dan wel geschreven voor managers en niet eigenlijk voor mensen die interesse hebben in managementverhalen? Bij veel managementboeken kom ik vaak al moeilijk door de eerste pagina’s heen en bemerk ik dat ik soms een hele pagina wel “lees”, maar ik al onderaan de pagina niet meer weet wat ik heb gelezen. Als ik managers vraag of zij een zelfde ervaring hebben, bij het lezen van een managementboek, wordt dat schoorvoetend toegegeven. Je geeft dat niet gemakkelijk toe, want dat zou er op kunnen duiden dat je, als lezer, management capaciteit te kort komt en niet dat de, vaak gelauwerde, auteur slechts een boek heeft willen verkopen. Ook is het zo dat, hoe wij in ons werk staan, hoe wij geleerd hebben wat normaal is, wat de standaard is, bepaald of een boek ons al kan interesseren bij de eerste bladzijden. Is het een oplossing, om de keuze voor het juiste boek, te laten afhangen van de dikte ervan? Is dat een garantie voor de kwaliteit van de inhoud? Nee, natuurlijk niet, maar neem het eens mee in de gedachte bij de aankoop van een volgend managementboek. Managementboeken is namelijk ook gewoon een bedrijfstak, waar veel geld aan wordt verdiend, vooral in een tijd waarin het minder goed gaat met de bedrijven en de economie.

Ik heb veel managementboeken gelezen, omdat ik graag wil weten welke modellen er bestaan, welke adviezen worden gegeven en welke ervaringen er worden gedeeld. Ik weet dan waar managers het over hebben, als ik in een gesprek terecht kom, die over management gaat. Je moet goed op de hoogte zijn in de management branche, waarin ik opereer, als je binnen ondernemingen terecht komt als interim manager. Ook wil ik niet achterblijven in de taal. Er komen bijna dagelijks weer nieuwe, vooral Engelse, managementtermen bij en wordt mijn expertise mogelijk lager ingeschat als ik die termen niet ken. U leest inmiddels wel de ironie, waarmee ik over Managementboeken schrijf.

Toch zijn er boeken die de status van managementboek ontstijgen en dat zijn boeken die verhalen over ervaringen, die gaan over mensen en minder over modellen. Boeken waar je kunt lezen over werkwijzen en de rol die mensen daarin vervullen.

Waar kan wil ik werken?

Het begint tenslotte allemaal bij de mensen. U kunt het hoofd zijn binnen uw bedrijf, maar zijn er mensen nodig die de nek vormen om dat hoofd overeind te houden. De klant wordt het belangrijkste geacht en vervolgens het product. U biedt een werkplek en zou dat als een product kunnen worden gezien, welke wordt aangeboden aan een medewerker (klant). Er zijn veel voorbeelden van bedrijven die zo werken en niet zonder succes. Bedrijven waar medewerkers zich aanbieden, waar ze graag willen werken.

Een resultaat verbetering van 240%, kan dat?

In een blog van Swier Miedema worden diverse onderzoeken aangehaald en kunt u hier doorklikken naar het Gallup rapport.  De conclusies in dit rapport zijn opmerkelijk en zouden we ze schokkend vinden als deze nieuw waren. Helaas, wat u kunt lezen in dit rapport is al vele jaren het geval. Medewerkers die niet betrokken zijn bij wat zij doen, bij hun werk. Nederland staat onderaan op de lijst van Europese landen, met de minst betrokken medewerkers. Swier geeft een heldere analyse van wat er speelt bij, overigens niet alleen, Nederlandse bedrijven. Resultaatverbeteringen van 240% zijn mogelijk, zo staat in het Gallup rapport te lezen.

Ook in Sprout (nr. 3 – juni 2014) trof ik een artikel aan, van Miloe van Beek, waarin helder wordt verwoord, waar de schoen wringt. Het artikel heet “Power to the People”. Nu zijn we dus bij het punt waar ik het altijd het liefste over heb. Mensen in relatie tot wat zij doen, in relatie tot hun werk. We hebben het eerst over het succes van de onderneming of de problemen bij het bedrijf en als het niet zo goed gaat, liggen daar abstracte oorzaken aan ten grondslag. Het is moeilijk om bij succes aan te geven dat de medewerkers daar de reden van zijn, bij minder succes zijn al gauw de veeleisende medewerkers de oorzaak. De medewerkers wijten de lage motivatie en betrokkenheid al gauw aan, daar is hij weer, het bedrijfsmodel.

In het artikel in Sprout, welke ik eerder aanhaalde, wordt een lijstje opgesomd “de Beste boeken over aansturen volgens de experts”. Geen strikte managementboeken, waarover we het eerder hadden, maar boeken met een persoonlijke visie, waar het gaat om de aansturing van mensen binnen ondernemingen. Dat zijn dus boeken om aan te schaffen, boeken die van de mens uitgaan en situaties beschrijven die u doen glimlachen door de herkenning, de eyeopeners, die u daarin aantreft op bijna elke bladzijde. Auteurs als: Maddi Grant, Menno Lanting, Kim W. Chan, Jim Collins worden genoemd, maar ook Verne Harnish. Ook Eckart Wintzen wordt in dit lijstje genoemd en komt deze bijzondere ondernemer, verderop in dit artikel ter sprake.

(Deel 2 van dit artikel volgt binnenkort – over Ricardo Semler, Eckart Wintzen en ‘friskijkers’)

Rob Katers                                                                                                                                         McSense Business Accelerator                                                                                                      katers@ardjee.nl

Translate »